و هر آنچه می گویم، صرفا یک نسخه شخصی ست!

به همه قاعده ها مشکوکم. لحظه لحظه زندگی باید سرشار از استثنا باشد. قواعد، قالب ها را می سازند و قالب ها فرهنگ مسلط را. فرهنگ مسلط مخرب است، هر جنایتی را با این تحلیل که "تا بوده همین بوده"، توجیه پذیر می کند. اراده تغییر را در فرد می کشد و تن دادن به رویه های گروهی را به عنوان ارزش و هنجار، به فرد تحمیل می کند. فرایند تفکر هر بار باید از نو شکل گیرد، اتکا به مفرضات مسلط برای توسعه یک نظریه، تن دادن به فرهنگ مسلط است. طی کردن این پروسه، هر بار و هر لحظه، از ابتدا و از نو، هر چند ممکن است نیازمند صرف زمان و انرژی بسیار برای هر تصمیم و هر اقدام باشد، باز هم به خطر احتمالی ناشی از تخریب تدریجی و استحاله ذهن و اندیشه به دلیل تکرار مکررات قالبی عموم، می ارزد.

۲

... می فروشم خدای نورم را

روزگار سیاه برگردد ...

(علیرضا اذر)

Virtual Reality

برای دنیا توضیحی وجود ندارد، این فقط درک ما از پدیده هاست که قابل توضیح و تبیین است، ادراک ما از پدیده ها از فیلتر پیچیده مغزمان می گذرد، اما در شرایطی که پدیده های مشابه توسط افراد متفاوت، به شیوه های متفاوتی درک و تجربه و زیسته می شوند، بهتر نیست بگوییم خارج از دنیای ادراک ما، دنیای دیگری وجود ندارد؟

ما سیاست مدار نمی خواهیم، متخصص می خواهیم

فکر میکنم وقت آن رسیده که سیاست را از فهرست علوم، مذاکره را از فهرست مهارت ها و دیپلمات بودن را از فهرست مشاغل حذف کنیم. عجیب نیست که در قرن بیست و یکم، نمایندگانی را از طرف خودمان به کار دروغ و فریب بگماریم و با جدی گرفتنشان، این ویژگی را در آنها تقویت کنیم؟ 

هیچ

قابلیت پیش بینی و تحلیل رویدادها و موقعیت ها، زندگی را در نظر ما معنی دار می کند. جهانی تصادفی و غیر قابل پیش بینی، بی هدف تر و جبری تر از آن به نظر می رسد که ارزش زیستن داشته باشد. بنابراین ما دغدغه پیش بینی داریم و مدام در حال تحلیل هستیم تا از این جهان random walk چیزی قابل فهم و با معنی برای خود بسازیم.

البته که هنوز هم میگم ترامپ می بره، چون دنیا گرفتار جنونه

اگه بعد از پیروزی کلینتون، لوس بازی دربیارید و بریزید تو خیابون و شادی کنید، دیگه نه من و نه شما، گفته باشم!

۱

قصه دل کندن من ... از عبور یک غریبه

Red Queen hypothesis

اول "از دردهای بی درمان عصر جدید، دماگوژی و ..." را بخوانید.

آن پناهجوی جهان سومی، دغدغه بقا دارد و این میزبان اروپایی، دغدغه لایف استایل. با تئوری ملکه سرخ که بخواهیم قضیه را نگاه کنیم، واضح است که برنده این وسط کیست. خوشمان بیاید یا نیاید، فرهنگ و لایف استایل غربی، این وسط رقیق خواهد شد و دوباره رودررویی فرهنگ ها، تا ببینیم سازگارتر کدام است و فرهنگ مسلط کدام ...

Darkness

نشسته ام

با شب قمار می کنم

و هر چه می برم

تاریک تر می شوم

(گروس عبدالملکیان)

مولانا با اندکی دخل و تصرف

من در هوا معلق ... آن ریسمان بریده