هیچ

قابلیت پیش بینی و تحلیل رویدادها و موقعیت ها، زندگی را در نظر ما معنی دار می کند. جهانی تصادفی و غیر قابل پیش بینی، بی هدف تر و جبری تر از آن به نظر می رسد که ارزش زیستن داشته باشد. بنابراین ما دغدغه پیش بینی داریم و مدام در حال تحلیل هستیم تا از این جهان random walk چیزی قابل فهم و با معنی برای خود بسازیم.