۲۱:۰۶۲۴
آذر
زندگی، چون خالی ست و چون ناقص است و چون بی هدف، نیازمند ادبیات است و نیز فلسفه... که خود فلسفه هم زیر مجموعه ای از ادبیات است؛ مشتی بازی کلامی، برای امتداد زندگی تا بی نهایت. تا بی نهایتِ معنا، تا بی نهایتِ کمال. تخیل مرزها را در می نوردد و انعکاس تخیل در کلمه است که ادبیات را می سازد، که زندگی را کامل می کند، که زندگی را تحمل پذیر می کند... برای تحمل بار هستی، تنها می توان به ادبیات بطور عام و فلسفه به طور خاص پناه برد و در سایه خیال کلمات، زندگی را از نو و جور دیگری ساخت ...
